2 weken zelf rondreizen in Georgië – Deel 8: Bordzjomi National Park

Georgië. Wat een fantastisch en voor mij ook verrassend mooi en divers land! Samen met Jac heb ik 16 dagen kunnen genieten van heerlijk eten.  Bijvoorbeeld khinkali’s, chatsjapoeri/khachapuri en badridzhani nigvsit behoorden tot onze favorieten. Elke avond weer gecombineerd met de lekkerste wijnen uit de Zuid-Kaukasus, de Khaketi regio. Naast heerlijk eten was het land zelf ook een openbaring. Binnen enkele uren zat je elke keer weer in een compleet andere regio, met ieder z’n eigen bijzonderheden, landschap en klimaat. Georgië was in onze ervaring een land dat erg geschikt is om helemaal zelf te ontdekken. Benieuwd hoe onze reis er precies uitzag? Tijd voor deel 8: hiken in Borzjomi National Park of klik hier voor de andere verslagen.

Deze diashow vereist JavaScript.

Na onze citytrip in Batoemi is het tijd voor iets compleet anders: we gaan naar Bordzjomi National Park in centraal Georgië. Het is een rit van ongeveer 275 kilometer, waarvan we een deel van de wegen al tijdens eerdere etappes gereden hebben. Naast het National Park, dat ongeveer 1% van de totale oppervlakte van Georgië in beslag neemt, is Bordzjomi (Georgisch: ბორჯომი) tevens een bron voor schoon water dat in heel Georgië te koop is. Wederom is ons geboekte appartement totaal onvindbaar voor onze (Google Maps) navigatie, al verrast  dit ons niet echt meer. De ontvangst, na te voet een tijdje zoeken, maakt alles meer dan goed. De kleindochter (10) van de eigenaresse klimt bij ons de auto in en navigeert ons in perfect Engels(!) naar onze parkeerplek. Van de eigenaresse krijgen we een fles wijn uit de eigen wijngaard om het super gastvrije ontvangst compleet te maken.

NP Administration

We zijn naar Bordjzomi gekomen om een mooie hike te maken, maar komen er online niet uit hoe we dat het beste kunnen aanvliegen. We besluiten daarom daarom naar het Administration Point van het National Park te gaan. Dat was achteraf een goede beslissing, want formeel moet je ingeschreven staan als je het park in gaat: je krijgt een permit waar rangers je op kunnen controleren. Naast de permit krijgen we een kaart en uitgebreid advies over de wandelingen die we kunnen maken. We weten wat ons te doen staat! Omdat het nog even duurt besluiten we een op kinderen georiënteerd rondje te lopen bij het het bezoekerscentrum, waarin we alles leren over onder andere de beesten in het park, bijvoorbeeld bruine beren, lynxen, wolven en slangen. Dat belooft wat!

Footprint Trail

We vertrekken de volgende ochtend met een taxi naar het startpunt van de wandeling. Dat ligt een stukje buiten Bordzjomi in het plaatsje Likani / ლიკანის საგუშაგო. We maken ons op voor de Footprint Trail: een wandeling van 6 uur waarbij we onder andere verschillende uitzichtpunten zouden moeten passeren. Onze route is goed bewegwijzerd en de informatie op de verkregen kaart maakt het lopen nog makkelijker. Waar we in het begin nog mensen tegen komen, lopen we na een uurtje volledig alleen. Het eerste stukje van de wandeling is intensief en gaat stijl omhoog. Daarna wordt alles een stuk makkelijker, prettig aangezien het kwik snel richting de 30 graden gaat.

Slang gespot

Ik kan niet anders dan iedereen deze wandeling aanraden. De uitzichtpunten bieden werkelijk schitterende blikken over de uitgestrekte heuvels tot zover we kunnen zien. Ik had nog wel 50 andere foto’s kunnen toevoegen in de slider hierboven.  En dan die stilte! Hoe vaak maak je het nog mee dat je helemaal alleen op de wereld lijkt te zijn, met enkel het ritselen van de bomen om je heen. Geen enkel geluid van andere mensen, geen geluiden van steden, vliegtuigen of auto’s. Ondanks dat de wandeling inspannend was, was de ervaring zelf enorm ontspannen. Met de enge beesten viel het gelukkig ook wel mee. Een slang van een centimeter of 50 was het gekste wat we gezien hebben.

Tijd voor bier!

Een dikke 6 uur en 16 kilometer – 3 meer dan beloofd – komen we weer de bewoonde wereld in. Het einde van de Footprint trail is het Mariamtsminda klooster / მარიამწმინდა. We zijn echter te moe en hebben al wat kloosters gezien deze rondtrip om nog zin te hebben in een echt bezoek. We verlaten het Park bij de uitgang Kvabiskhevi Station / ქვაბისხევის საგუშაგო. Er staan een aantal chauffeurs die ons voor een op het oog hoge prijs willen terugrijden naar Bordzjomi. We lopen iets door tot we op de weg een chauffeur tegenkomen. Voor een iets lager bedrag (de pingelaar in mij toch tevreden) rijden we in een klein half uurtje terug. En daar is het tijd voor meer dan 1 welverdiende biertjes na alle inspanningen.

Dit is alweer de een-na-laatste bijdrage over onze Georgie bijdrage. Binnenkort het verhaal over ons bezoek aan Vardzia. Voor nu: hier een video van onze complete trip door Georgië, vergeef me de knipoog naar Wie is de Mol!